روستای بی گینه در استان زنجان و در بخش ایجرود واقع شده است که حدود دوصد خانوار در این روستا زندگی می کنند که به زبان آذری صحبت می کنند .مردم آن از تیره های مختلف افشاری هستند که در این منطقه یکجا نشین شده اند و به دامپروری و کشاوزی و به ویژه صنعت فرش دست بافت مشغول هستند که فرش بافی در این منطقه بسیار رواج دارد و می توان گفت فرش بیدگینه بسیار مرغوب است.

فرش بیدگینه یکی از بهترین بافته های روستایی منطقه زنجان به شمار می آید و از بافتی متراکم برخوردار است .

این بافته ها در کیفیت هم ردیف فرش های بیجار و کتاب بوده و از کیفیت پشم خوبی بر خوردار است

پشم منطقه بیدگینه از لطافت خوبی برخوردار است و زنان برای به دست آوردن خامه یکنواخت از چرخ دستی استفاده می کردند .

خامه های خود رنگ دست ریس ، به رنگ های کرم ، شکری ، قهوه ای روشن ( سوت گل ) ، قهوه ای قرمز ، قهوه ای تیره دسته بندی شده و برای رنگ رزی فرستاده می شدند .

هم اکنون از خامه های تولید شده در کارخانه های نساجی استان تبریز هم برای فرش بافی در ایران استفاده می شود .

گره مورد استفاده در فرش بیدگینه متقارن ( ترکی ) است که با قلاب زده می شود . از دیباز شیوه بافت آن ها لول باف ( دو پود ) بوده که گره ها با نظم خاصی در پشت فرش خود نمایی می کردند .

رجشمار غالب چهل است که امروزه سی و پنج رج هم بافته می شود . در گذشته گره با دست زده می شد و از بند پود برای تراکم تمام گره ها استفاده می شد . شیرازه همراه با بافت فرش پیچیده می شود ( شیرازه متصل ) و در ساده بافی از بافت زنجیره استفاده می کنند که با دو رنگ از خامه بافته می شود .